پرداختن به مسائل مربوط به منابع آب و اکوسیستم‌های رودخانه‌ای نیازمند آگاهی و شناخت عواملی است که تغییرات هیدرولوژیکی و اثرات مرتبط آن‌ها روی جریان رودخانه را به خود اختصاص می‌دهد. روابط بارش - رواناب حوضه آبخیز نتیجه اثر متقابل بسیاری از فرایندها به ویژه اقلیم و کاربری و پوشش اراضی (LUCC) می‌باشد. که این دو عامل به عنوان عوامل اساسی که تغییرات در دبی آب و رسوب در بسیاری از مناطق جهان را سبب می‌شوند، مورد بررسی قرار می‌گیرند
تغییرات در رواناب و انتقال رسوب رودخانه، مولفه حیاتی در تغییرات زیست محیطی و اکولوژیکی جهانی است؛ بنابراین فهم عمیق مکانیسم‌های اصولی و شناسایی فاکتورهای موثر تغییرات در رواناب و انتقال رسوب رودخانه به منظور برنامه‌ریزی استراتژیک توسعه در مدیریت پایدار حوضه آبریز، حیاتی است.
کارشناسان معتقدند که تغییرات اقلیمی عامل اصلی تغییرات در منابع آبی و سیلاب هاست. از طرف دیگر جامعه بشری در حال پیشرفت و تکاپو، نیازمند به تغییر کاربری اراضی از حالت طبیعی خود شده که تغییر در خصوصیات دبی پیک، تغییر در حجم کل رواناب، تغییر در کیفیت آب و تغییر در تعادل هیدرولوژیک از مهمترین اثرات تغییر کاربری اراضی بر روی هیدرولوژی حوضه های آبریز می باشد. زیرا کاربری اراضی و پوشش زمین یکی از عوامل اصلی در مطالعات منابع آب، فرسایش و رسوب حوضه آبخیز می باشند از این رو، نگرانی جهانی در زمینه تغییرات اقلیم و رویداد های حدی و همچنین اثر مضاعف کننده تغییر کاربری اراضی، توجه محققان را برای بررسی هرچه دقیقتر شناخت در زمینه تغییرات اقلیم جلب کرده است.